Głęboczek

Głęboczek

Miejscowość zwana była niegdyś Głębodziec, Mniszek, Księży Borek i Obroczne. Wieś wzmiankowana została po raz pierwszy w 1368 roku. Z kolei w roku 1453 wzmiankowany jest jako kasztelan rogoziński Piotr z Głęboczka herbu Łodzia. Od 1458 r. Głęboczek uzyskał prawa miejskie i na wyprawę malborską przeciw zakonowi krzyżackiemu wystawił jednego pieszego woja. Od roku 1580 w źródłach występuje już ponownie jako wieś.

Jako wieś szlachecka Głęboczek leżał w 1580 roku w powiecie poznańskim województwa poznańskiego. W XVI wieku należał do Strykowskich, h. Korzbok i Rej.

Pod datą 1580 wzmiankowany jest również kościół parafialny obejmujący zasięgiem wsie Wiesiołowo, Worowo i Zielonka. W 1628 roku w wyniku wizytacji stwierdzono, że kolatorem był kalwin Rej, a kościół stał w ruinie nie użytkowany od 12 lat. Dekretem z dnia 15.06.1739 roku parafię zlikwidowano, a następnie po roku 1744 świątynię rozebrano.

W latach 1793-1807 i 1815-1918 Głęboczek wchodził w skład Prus. Według danych z 1841 r. właścicielem Głęboczka był Ferdynand Luther.

W centrum wsi stoi kamień upamiętniający wystawienie przez wieś woja na wyprawę malborską przeciw Krzyżakom.

Około 500 metrów na południowy wschód od wsi znajduje się owalne grodzisko stożkowe zwane Pańskim Dworem. Znaleziono tu ceramikę wczesnośredniowieczną. Atutem Głęboczka jest malownicze położenie w dolinie oraz krzyżujące się szlaki rowerowe, w tym droga do Sanktuarium Maryjnego w Dąbrówce Kościelnej.

Po wschodniej stronie wsi leży jezioro o tej samej nazwie, o brzegach zarośniętych i trudno dostępnych.

W lesie na wschód od wsi, przy starym trakcie do Dąbrówki Kościelnej, zachował się zwracający uwagę, nietypowy dom pochodzący z końca XIX w.