Jerzykowo

Jerzykowo

Wieś w gminie Pobiedziska, położona 7 km na zachód od miasta, w dolinie Głównej i między tą doliną a szosą nr 5.

O starym osadnictwie tutejszym świadczy prehistoryczna łodź-dłubanka o długości 3,25 metra, odkopana w 1912 roku na wschodnim brzegu jeziora Kowalskiego.

Pierwsza wzmianka z 1235 r. dotyczy datowania wsi kościołowi poznańskiemu przez rycerza Jerzyka (Jurzyka). W 1266 lurzykowo zostało przez Bolesława Pobożnego osadzone na niemieckim prawie wiejskim. W 1380 r. kapituła poznańska zamieniła Jerzykowo z Mikołajem Ostrowskim (z rodu Czewojów, właścicielem pobliskiej wsi Kowalskie) na odległe o 4 km Jankowo. Do 1565 r. nazwę wsi zapisywano Irzykowo. W 1913 r. tutejszy majątek (344 ha) rozpacelowano, osadzając kolonistów niemieckich.

Znanym pomnikiem przyrody jest sosna „Parasol” o obwodzie 270 cm przy ul. Okrężnej. Bliżej rzeki znajduje się znajduje się poewangelicki kościół Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny, neogotycki, pochodzący z 1901 r. (1902) (katolicki od 1946 r., od 1976 r. parafialny).

Po południowej stronie kościoła znajduje się wybudowana w tym samym czasie pastorówka. W sąsiedztwie rozciąga się enklawa wysokiej zieleni – dawny park (0,96 ha) z końca XIX w.

Figura Serca Jezusowego, znajdująca się przy zaporze, pochodzi z 1928 r.

Na wzniesieniu przy zaporze znajdują się pozostałości cmentarza ewangelickiego.

W części wsi na prawym brzegu Głównej, przy ul. Okrężnej 42, znajduje się najstarszy dom we wsi – szachulcowy, pochodzący z 2 połowy XIX w. Od 1995 r. administruje nim Muzeum Pierwszych Piastów na Lednicy.

Obok tego domu rośnie okazały dąb szypułkowy o obwodzie ponad 550 cm.

Źródło: „Puszcza Zielonka” Paweł Anders