Przydrożna figura Matki Bożej z Dzieciątkiem

Na skrzyżowaniu dwóch historycznych traktów, Traktu Poznańskiego z Kicina do Dąbrówki Kościelnej oraz Traktu Annowskiego (Owińskiego) z Annowa do Mielna znajduje się figura przydrożna Matki Bożej z Dzieciątkiem (nazywana Matką Bożą Leśną). Obiekt posiada kartę Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków, założoną przez K. Zaworską, w listopadzie 1998 roku. Figura Maryi z Dzieciątkiem usytuowana frontem na południe, nawiązuje stylistycznie do średniowiecznych przedstawień. Maryja w obficie drapowanym płaszczu, w maforium17 i koronie na głowie, stoi w lekkim kontrapoście, trzymając na lewym przedramieniu błogosławiące dzieciątko, podtrzymuje jednocześnie skraj płaszcza. Figura ustawiona na niskim prostopadłościennym postumencie
z tabliczką umieszczoną na przedniej ścianie z wyrytymi datami: 1923-1952.
Wokół figury widoczne wota w postaci różańców, korali, bukietów ślubnych i komunijnych. Całość otoczona drewnianym płotem, na którym przymocowano kartkę z modlitwą:
Maryjo, Matko Boża Leśna, Królowo Sądu Pańskiego.
Dziś klęcząc przed Twoim Świętym Wizerunkiem,
Pragniemy Cię błagać o wstawiennictwo Twoje za nami
U Syna Twego Jezusa Chrystusa.
Pragniemy przeprosić Cię za winy,
Pragniemy polecić Twej Matczynej Opiece ,
Nas samych, nasze troski, cierpienia,
Pragniemy uprosić Twe Błogosławieństwo dla naszych Rodzin.
W Tobie Maryjo pokładam całą Nadzieję,
Ty nie zapomnisz o cierpiących dzieciach Swoich
O pozwól mi chwalić Cię o Mateczko Leśna.
Amen.
Choć figura znajduje się w znacznym oddaleniu od wsi Mielno, otoczenie jest zadbane dzięki licznej rzeszy odwiedzających.
Przez uroczysko Maruszka położone pomiędzy Pławnem, a Ludwikowem prowadził trakt handlowy z Poznania w kierunku Gniezna, a następnie odgałęzieniami łączył się ze szlakiem bursztynowym. Trakt wykorzystywali kupcy przewożący towary lub pędzący bydło i świnie na targ (np. do Kiszkowa). Od drugiej połowy XIX wieku Trakt Poznański zaczął tracić na znaczeniu za sprawą poprowadzonych obrzeżem puszczy linii kolejowych. Od tego czasu bardziej opłacalne stało się przewożenie towarów koleją. Pozwalało to oszczędzać czas i pieniądze.
W pamięci starszych mieszkańców pozostał fakt, że podczas II wojny światowej figura była ukryta pod kamieniami po przeciwnej stronie drogi w kierunku Mielna.
Prawdopodobnie po raz pierwszy została postawiona w 1923 roku. Miejsce to zostało zniszczone w czasie wojny i odbudowane w 1952 roku. Według relacji Stanisława Szwajkowskiego figura
stała aż do 1941 r. ponieważ von Treskowie „bronili jej”. Jednak kiedy zjawili się Niemcy to wysadzili ją. Niemiec Betkier (najpierw mieszkał w Ludwikowie, a potem w Milnie) kazał ją schować. Zrobił to ojciec Pana Stanisława z Panami Krobskim i Kaźmierczakiem”

Źródło: „Śladami wiary po Puszczy Zielonka” Marlena Giżycka, Tomasz M. Sobalak