Przydrożna figura Niepokalanego Serca Matki Bożej w Owińskach

Przy zbiegu ulic: Kolejowej i Poznańskiej znajduje się figura przydrożna Niepokalanego Serca Matki Bożej. Obiekt skierowany frontem na zachód, posiada kartę Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków założoną przez K. Zaworską w listopadzie 1998 roku. Klasyczne przedstawienie Najświętszej Maryi Panny, stojącej na kuli z wężem pod stopami, ubranej w białą przewiązaną w talii szatę, błękitny płaszcz i welon na głowie. Na piersi emblemat serca, ręce rozłożone na wysokości piersi. Figura ze sztucznego kamienia stoi na prostopadłościennym postumencie z prostym gzymsem, ustawionym po przekątnej na również prostopadłościennym cokole o podobnym gzymsie. Do narożnika cokołu dostawiona jest niewielka kostka, stanowiąca podstawę pod wazon w formie uciętego pnia o fakturze kory.
W cokół wmurowana tablica z napisem:
Niepokalane
Serce Maryji
módl się za nami.
ufundował
Stanisław Strugarek 1947
Przestrzeń święta wyodrębniona ozdobnym metalowym płotem zakończonym krzyżami u szczytu. Wewnątrz ogródka wybetonowany chodnik.
Od chwili poświęcenia w 1947 roku nie mówiono o fundatorze, ponieważ ówczesne czasy nie sprzyjały takim fundacjom. Fundator miał zostać ujawniony, gdy zmieni się polska rzeczywistość, co też na łamach lokalnej gazety uczynił anonimowy informator w 1998 roku. Napis na cokole informujący o fundacji został wykonany w 1999 roku.
Z relacji mieszkańców wynika, że przed wojną stała w tym miejscu figura świętego Jana, którą Niemcy w czasie okupacji wrzucili do pobliskiego stawu. Do dziś jej nie odnaleziono, choć staw był kilkakrotnie oczyszczany. Przez ponad 50 lat figurą opiekowało się najbliżej mieszkające małżeństwo – Wiktoria i Józef Owsianowie, obecnie dbają o nią przedstawicielki Kółka Różańcowego.
Przy figurze okazjonalnie odmawiany jest różaniec oraz odprawiane jest nabożeństwo majowe.
Według legendy w czasach kiedy stała tu figura św. Jana Chrzciciela w tym miejscu straszyło. Wiązano to z faktem, że w pobliżu tego miejsca, wcześniej pochowano zwłoki masona.

Źródło: „Śladami wiary po Puszczy Zielonka” Marlena Giżycka, Tomasz M. Sobalak