Akademia (Mechowo) – budynek wybudowany przez Augusta Cieszkowskiego w 1861 roku, po śmierci żony Haliny z zamiarem utworzenia w nim wyższej szkoły rolniczej. Szkoła miała nosić imię jego żony i być jej pomnikiem.
Aleja (Annowo) – droga od figury w Dębogórze do gospodarstwa rolnego w Karłowicach obsadzona czereśniami (Prunus avium).
Aleja czereśniowa (Mechowo) – droga z Mechowa do Kicina obsadzona czereśniami (Prunus avium).
Aleja Filozofów (Mechowo) – droga biegnąca przez Wzgórze Krasińskiego. Przechadzali się tu tocząc filozoficzne dysputy August Cieszkowski i Zygmunt Krasiński, potem inni goście wierzenickiego dworu, między innymi członkowie Zarządu Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, pisarze i artyści.
Ameryka (Łopuchowo) – obecnie łąka powstała po wycięciu śródpolnej kępy lasu stanowiącego własność Spółdzielni Produkcyjnej w Łopuchowie, położona niedaleko grupy pomnikowych dębów na polach Gaci.
Ameryka (Wronczyn) – zabagnione uroczysko w oddziale 46 c, o powierzchni 12,86 ha. Ze względu na utrudniony dostęp uniemożliwiający planową eksploatację oraz wydzielające się duże ilości posuszu topolowego i olszowego regularnie zabieranego przez miejscową ludność nazywane przewrotnie Ameryką.
Augustówka (Mechowo) – teren, który nabył młodszy syn Augusta Cieszkowskiego – August Adolf Cieszkowski na przełomie XIX i XX wieku. Położony po lewej stronie drogi z Kicina do siedziby Leśnictwa Mechowo. Nazwa została nadana przez syna, na cześć imienia ojca – August.
Babica (Mechowo) – określenie znane w kręgach myśliwych obejmujące zadrzewiony i zakrzaczony jar – zagłębienia śródpolne, przebiegające prostopadle do drogi z Wierzenicy do Wierzonki, przy oddziałach 127-129 i 132.
Baerenbusz [Derebusz] (Miączynek) – dawna (niemiecka) nazwa wsi Niedźwiedziny.
Bajerówka (Boduszewo) – śródpolny kompleks leśny o powierzchni 13,48 ha, położony pomiędzy Głębockiem, a Boduszewem (po lewej stronie drogi polnej). Obecnie oddział 97 a. Nazwa pochodzi od nazwiska byłego właściciela tych gruntów – Bajer.
Baraki (Wronczyn, Annowo) – las w okolicy skrzyżowania dróg Ludwikowo – Tuczno i Dębogóra – Zielonka. Obecne oddziały 31/32. Przed wojną stały tam baraki dla robotników leśnych zatrudnionych przy pozyskaniu drewna i w tartaku.
Bartczówka (Stęszewko) – zalesione wzgórze w oddziale 149 j, h, 150 c, b. Miejsce po osadzie i gospodarstwie niemieckiego bauera o nazwisku Bartcz.
Beczki (Wronczyn) – plaża nad Jeziorem Stęszewskim w oddziale 3 ag. Nazwa pochodzi od konstrukcji pomostów zbudowanych z pływających beczek metalowych.
Betlejemka (Mechowo) – najstarsze świeckie zabudowanie przy drodze z Wierzenicy do Wierzonki -chałupa kryta strzechą, posadowiona szczytem w kierunku drogi. Dawna karczma. Rodowód chałupy sięga XVIII-XIX wieku. Przed wojną była tu ochronka. Dawne polskie znaczenie słowa Betlejem to „dom chleba”. Być może dawna funkcja karczmy czy gospody stojącej na uboczu wsi, do tego pokrytej strzechą wpłynęły na nazwanie jej „Betlejemką”.
Betyna las (Wronczyn) – kiedyś las prywatny, którego właścicielem był niejaki Betyna. Dziś las państwowy – oddział 47 c – uprawa 8-letnia (w 2011 r.) o powierzchni 3,72 ha.
Białe błota (Potasze) – wilgotne uroczysko (częściowo zabagnione) po lewej stronie drogi z Potasz do Kamińska. Obecna lokalizacja – oddział 69. Stąd wypływa rów łączący Stawy w Potaszach. Nazwa pochodzi prawdopodobnie od występującej tu, kwitnącej na biało wełnianki (Eriophorum).
Biały mostek (Łopuchowo) – przepust na rowie przepływającym przez Łąki gackie pomiędzy oddziałami 45/46. Umożliwia połączenie drogowe Łopuchówka z Gacią. Droga przebiega po linii oddziałowej pomiędzy oddziałami 45/46. Prawdopodobna nazwa pochodzi od bielących się brzóz (Betula sp.) rosnących wokół mostku.
Bombowisko (Dąbrówka) – składowisko betonowych obciążników bomb burzących z czasów II wojny światowej w oddziale 196 f, g, h, wykorzystywanych przez niemiecką jednostkę lotnictwa stacjonującą wówczas na lotnisku w Bednarach.
Borna stodoła (Annowo) – miejsce po starej stodole naprzeciwko kamienia upamiętniającego pożar z roku 1992 na Dziewiczej Górze w oddziale 91 a. Z przekazów wynika, że w pożarze stodoły (data pożaru nieznana) zginęli prawdopodobnie ludzie. Nazwy tej używa się również dla określenia osady w oddziale 90 m.
Cegielnia (Miączynek) – miejsce po starej cegielni w obecnym oddziale 16d.
Centrala (Miączynek) – pojęcie znane myśliwym, obejmuje obszar pomiędzy drogami z Pawłowa Skockiego do Niedźwiedzin i z Rejowca do Sławicy. Obejmuje oddziały: 10-15, 18, 20-24, 26-30, 33-34.
Chata leśna (Potasze) – kiedyś osada z drewna, podmurowana, kryta trzciną, przeznaczona dla studentów Wydziału Leśnego Wyższej Szkoły Rolniczej w Poznaniu odbywających ćwiczenia terenowe oraz praktyki
w Leśnictwie Potasze. Do dziś pozostały tylko resztki fundamentów. Obecna lokalizacja – oddział 84 g. Osada położona była przy Czarnej drodze, na przeciwko Deputatów.
Cierznie duże (Mechowo) – śródpolne zarośla tarniny (Prunus spinosa) między kościołem we Wierzenicy, a drogą do wsi Kliny; (cierznie = ciernie).
Cierznie małe (Mechowo) – śródpolne zarośla tarniny (Prunus spinosa) w pobliżu kościoła we Wierzenicy.
Cygany (Mechowo) – linia oddziałowa pomiędzy oddziałami 146/158. Miejsce, gdzie kiedyś regularnie stacjonowały tabory cygańskie.
Czarna droga [Żużlówka] (Potasze) – kiedyś droga biegnąca od gajówki Potasze (przy żurawiu) do stacji kolejowej Owińska. Dziś przebiega tylko na terenie leśnym pomiędzy oddziałami 77/83, 77/84, 78/85. Przy czarnej drodze stała Chata leśna i uprawiano Deputaty. Nazwa pochodzi od rodzaju nawierzchni – żużla.
Czarne błota (Stęszewko) – teren zabagniony pomiędzy Kociołkami, a Jeziorem Czarnym, miejscami torfowisko. Oddział 45 j, k. Nazwa od koloru gruntu – czarne błoto, czarna ziemia.
Czerwona tablica (Annowo) – nazwa znana w kręgach myśliwych, pochodzi od stojących tu dawniej tablic urzędowych i informacyjnych napisanych na czerwonym tle, obejmuje oddziały 81, 82.
Czerwone chaty (Boduszewo) – osady służbowe z roku 1908. Tu zaczyna się Trakt Bednarski w Zielonce. Obecny oddział 177 l (lewa strona traktu).
Czerwone domki (Łopuchowo) – zabudowania (dwa budynki dwurodzinne) wybudowane z czerwonej cegły, kiedyś osady służbowe Nadleśnictwa Łopuchówko, dziś zabudowania prywatne przy drodze Łopuchowo – Łopuchówko, po jej prawej stronie. Lokalizacja – oddział 48 s.
Czerwony rowek (Wronczyn) – rów wypływający z Ameryki, wpływający do Jeziora Wronczyńskiego Małego. Kolor pochodzi od zabarwienia gliny w dnie rowu.
Czeski las (Wronczyn) – obecny oddział 4 ab przy Glinicy. Nazwa związana z pochodzeniem byłego właściciela tego lasu.
Czworobok (Mechowo) – obecny oddział 153. Nazwa pochodzi od regularnego kształtu tego oddziału. Pozostałe oddziały w Leśnictwie Mechowo mają bardzo nieregularne kształty. Dodatkowo kompleks młodników występujący w tym oddziale ma również regularny obrys czworoboku.
Dąbki (Annowo) – starodrzew dębowo-bukowy, naprzeciwko wsi Dębogóra, w oddziale 60 d. Prawdopodobnie od tej nazwy lokalnej przyjęto nazwę wsi. W czasie II wojny światowej wieś nosiła nazwę Eichenhöhe.
Dąbki (Miączynek) – jedyne dwa wydzielenia litej dębiny w porolnym Leśnictwie Miączynek. Obecne oddziały 142, 143.
Deputaty (Potasze) – kompleks pól przy Czarnej drodze obecnie oddział 77c, naprzeciwko Chaty leśnej. Pola te były gruntami deputatowymi pracowników leśnych Leśnictwa Potasze.
Derebusz (Miączynek) – patrz – Baerenbusz
Dęby (Łopuchowo) – pole pomiędzy grupą śródpolnych, pomnikowych dębów, a lasem w oddziale 43 f.
Doły Brandta (Miączynek) – wyraźne zagłębienia terenowe po zabudowaniach gospodarstwa rolnego niemieckiego gospodarza o nazwisku Brandt. Obecna lokalizacja – oddział 64 c. Popularna nazwa – Brantowskie Doły.
Droga do krzyża (Annowo) – patrz – Kasztany.
Droga do Ludwikowa (Kamińsko) – patrz – Trakt Dębogórski.
Droga kołacka (Dąbrówka) – droga łącząca Dąbrówkę Kościelną ze Stęszewkiem. Przebiega obok Suchego Boru. Nazwa drogi pochodzi od kołodzieja o nazwisku Gomprecht, który funkcjonował w Stęszewku. Droga zaczyna się w oddziale 168 (przy Krzyżu w Dąbrówce) na Trakcie Poznańskim (później odbija w lewo), biegnie przez oddziały 183 i 196 przecina Drogę młyńską, dalej przez oddział 209, przecina Trakt Bednarski i dalej prowadzi do Stęszewka.
Droga królewska (Mechowo) – droga rozpoczynająca się w oddziale 123 a, na mostku we Wierzenicy i kończąca się w oddziale 140 a w Mechowie – Młyn.
Droga poprzeczna (Kamińsko) – łączy Kamińsko z Florydą (wychodzi w północno-zachodniej części Florydy).
Droga młyńska (Dąbrówka) – droga łącząca Turostówko z Głęboczkiem, gdzie znajdował się młyn. Rozpoczynała się pomiędzy obecnymi oddziałami 192/205.
Droga pogrzebowa (Dąbrówka) – droga z Dzwonowa do Dąbrówki Kościelnej. Wiodła przez oddziały 127, linią oddziałową 148/149 do Kościoła w Dąbrówce Kościelnej. Nadawała się i była wykorzystywana do przewozu zmarłych mieszkańców Dzwonowa.
Droga telefoniczna (Łopuchowo) – linia oddziałowa pomiędzy oddziałami 59/60, 51/52 i w oddziale 48 biegnąca od Nadleśnictwa Łopuchówko w kierunku torów kolejowych relacji Poznań – Wągrowiec. Przy drodze rośnie Lipa.
Duża gwiazda (Boduszewo) – skrzyżowanie linii oddziałowej pomiędzy oddziałami 189/202 zwanej Linią Bucka z Traktem Poznańskim i Traktem Bednarskim dające początek ośmiu drogom w różnych kierunkach.
Dziba (Potasze) – miejscowa nazwa części Owińsk położonej nad Wartą. Obejmowała teren wokół wyrobisk po starej cegielni.
Glinica (Stęszewko) – dawne wyrobisko gliny w oddziale 122 c. Miejsce, w którym koczowali rosyjscy spadochroniarze zrzuceni tu w 1944 roku.
Glinica (Mechowo) – wyrobisko gliny i pagórek koło kaplicy w Karłowicach.
Glinica (Wronczyn) – miejsce po wyrobisku gliny w oddziale 4 a. Glina tu pozyskiwana wykorzystywana była w budownictwie.
Góra Krentza (Mechowo) – kilka pagórków koło zanikłej wsi Skorzęcin, na lewo od drogi Karłowice – Kowalskie. Nazwa pochodzi od nazwiska przedwojennego niemieckiego właściciela.
Góra Nogaja [Wyspa] (Annowo) zalesione wzniesienie w polu po prawej stronie drogi z Dębogóry w kierunku Zielonki, vis a vis oddziału 60. Nazwa pochodzi od nazwiska gospodarza z Dębogóry, którego grunty figurują już na mapie z 1851 roku.
Góry (Stęszewko) – powierzchnia zalesiona w oddziale 121. Nazwa od wyjątkowo urozmaiconej rzeźby terenu.
Grabówiec (Annowo) – podmokłe obniżenie porośnięte olchą (Alnus) na łąkach przy dawnej drodze z Mielna do Dębogóry, obecny oddział 65. Nazwa związana z historią tego terenu. Prawdopodobnie kiedyś było to miejsce pochówku umarłych (groby).
Graniczonka (Kamińsko, Potasze) – droga od Trzech kopców, przecina Trakt Pławiński biegnie obok Dołka Rakowskiego do Potasz. Rozgraniczała dobra trzaskowskie należące do rodziny von Treskow, od dóbr bolechowskich wykupionych w 1873 roku przez Szułdrzyńskich.
Graniczonka (Dąbrówka) – linia oddziałowa biegnąca od Małej gwiazdy do Drogi młyńskiej, biegnie pomiędzy oddziałami 192/205. Kiedyś oddzielała Leśnictwo Dąbrówka od Leśnictwa Stęszewko.
Grinberg (Mechowo) – wzniesienie terenowe w polach, vis a vis oddziału 116, przy drodze Wierzonka – Pruszewiec, po jej lewej stronie. Nazwa od niemieckich słów: grün – zielona, Berg – góra.
Gruba sosna (Boduszewo, Dąbrówka) – fragment grubego drzewostanu sosnowego stanowiący otulinę Rezerwatu „Klasztorne Modrzewie”. Wydzielenia obejmują fragmenty oddziałów 200 i 199 przy Małej gwieździe.
Gruba sosna (Łopuchowo) – pojedynczy egzemplarz sosny zwyczajnej (Pinus silvestris) w oddziale 74 f – jedyny o takich gabarytach (pierśnica 80 cm, obwód 240 cm). Rośnie po lewej stronie Żużlówki około 120 m od drogi asfaltowej Łopuchówko – Głęboczek.
Gwiazda (Kamińsko) – skrzyżowanie Traktu Pławińskiego z liniami oddziałowymi 79/80 oraz 88/87.
Herta (Boduszewo) – wzgórze, na którym położony jest rezerwat „Żywiec dziewięciolistny” z występującą tu rośliną żywiec dziewięciolistny (Dentaria enneaphyllos) nazywane jest Wzgórzem Herty, a przylegające Jezioro Leśne nazwane Jeziorem Herty. Herta to imię żony nadleśniczego Królewskiego Nadleśnictwa Zielonka. Ludność nadała wzgórzu i jezioru te nazwy, ponieważ Herta była organizatorką zabaw i festynów świętojańskich, w których ludność ta uczestniczyła. Aktualnie porastający rezerwat drzewostan miał być (podobno na jej życzenie) żywym pomnikiem jej pamięci – stąd do drzewostanu wprowadzono szereg egzotycznych dla tego terenu gatunków. Obecne oddziały 93, 94, 116.
Hutka (Stęszewko) – miejsce po dawnej cegielni w oddziale 36 b. Wytwarzane tu cegły odnaleziono w osadzie pani Płotkowiak w Zielonce. Sygnowane były znakiem HP.
Jabłonki (Miączynek) – była droga polna z Pawłowa Skockiego do Miączynka, dziś linia oddziałowa pomiędzy oddziałami 80/100, 79/99, 78/98.
Jezioro Herta (Boduszewo) – obecna nazwa – Jezioro Leśne. Urokliwe jeziorko śródleśne w oddziale 93 b. Opis – patrz Herta.
Jezioro Krugiołki (Boduszewo) – obowiązująca nazwa Jezioro Głębocko. Oddział 95 c. Krugiołka to nazwisko właściciela gospodarstwa rolnego położonego nad jeziorem.
Jezioro Marynrodzkie (Łopuchowo) – obecna nazwa Jezioro Worowskie. Nazwa pochodzi od dawnej (niemieckiej) nazwy Łopuchówka – Marienrode.
Jezioro Modre [Torne] (Wronczyn) – jezioro bez określenia nazwy geograficznej, oddział 7 g, pow. 4,33 ha
Jezioro Dzwonowskie (Łopuchowo) – patrz Jezioro Wildego
Jezioro Garnek (Łopuchowo) – obecny odział 37 f, powierzchnia 2,00 ha.
Jezioro Książe (Łopuchowo) – obecny oddział 41 i, powierzchnia 4,99 ha.
Jezioro Skrzynka (Łopuchowo) – obecny oddział 41 j, powierzchnia 1,84 ha
Jezioro Wildego (Łopuchowo) – obecna nazwa Jezioro Dzwonowskie. Nazwa pochodzi od nazwiska gospodarującego na wodach tego jeziora pana Wilde.
Kamień na Dziewiczej Górze (Annowo) – głaz z tablicą upamiętniającą pożar, który wybuchł 09.08.1992 roku około godz. 14.00. Usytuowany w oddziale 90 g. Znany punkt orientacyjny.
Kapuśniki (Mechowo) – miejsca o wilgotnej glebie nadającej się do uprawy kapusty (Brassica oleracea) w miejscowościach Wierzonka i Karłowice.
Kapuśniki (Potasze) – historycznie miejsce po ogródkach warzywnych mieszkańców osad leśnych (gajówki i leśniczówki Potasze). Obecny oddział 76.
Kapuśniki (Stęszewko) – miejsce w obecnym oddziale 47 g, gdzie uprawiano kapustę (Brassica oleracea).
Karczemka (Miączynek) – miejsce po starej karczmie sprzed I wojny światowej. Tu przebiegała granica powiatów Gniezno i Wągrowiec. Obecny oddział 144 f.
Kareje (Mechowo) – łąki na terasie zalewowej Głównej, za Wierzonką w kierunku Kowalskiego.
Karoski (Annowo) – kiedyś staw, obecnie osuszony dołek w Mielnie koło gospodarstwa państwa Szwajkowskich, w którym żyły karasie (Carassius carassius).
Karpaty (Dąbrówka) – uroczysko w oddziałach 149 d, e, f oraz 150 b. Nazwa od wyjątkowo ciekawej rzeźby terenu.
Karpaty (Wronczyn) – uroczysko w oddziałach 15 i 16 nad Jeziorem Wronczyńskim. Nazwa pochodzi od wyjątkowo urozmaiconej rzeźby terenu.
Karpiak (Kamińsko) – staw w Rakowni w oddziale 13 gx.
Karpidołki (Stęszewko) – patrz Stawy Huckie.
Karus (Łopuchowo) – zbiornik przeciwpożarowy o powierzchni 0,24 ha w oddziale 59 i, przy osadzie Leśnictwa Łopuchowo. Nazwa pochodzi od żyjących w zbiorniku karasi (Carassius carassius).
Kasztany [Droga do krzyża] (Annowo) – droga obsadzona kasztanowcami (Aesculus hippocastanum), od figury w Dębogórze do krzyża przy drodze Wierzonka – Karłowice.
Katarzynki (Mechowo) – niegdyś część wsi Uzarzewo, od 1 stycznia 2009 r. funkcjonuje samodzielnie. Pierwsze zapiski pochodzą z roku 1661. Nazwa pochodzi od kaplicy św. Katarzyny, która stała na wzgórzu porośniętym lasem dębowym nazywanym „Rajsko” do roku 1858. Dziś w miejscu tym stoi krzyż.
Kirkut – stary cmentarz żydowski w Murowanej Goślinie położony pomiędzy torem kolejowym, a drogą z Poznania do Wągrowca.
Kisówka (Stęszewko, Boduszewo) – droga od Dużej gwiazdy pomiędzy oddziałami 112/189 biegnąca w stronę Sekretarzówki. Nazwa od niemieckiego słowa Kies oznaczającego żwir, którym była konserwowana.
Kisy (Mechowo) – miejsca po eksploatacji żwiru w oddziale 139 d, f. Nazwa od niemieckiej nazwy Kies – żwir.
Klerykówka (Wronczyn) – dzika plaża w oddziale 20 b nad Jeziorem Kołatkowskim. Miejsce, w którym biwakowali rokrocznie klerycy Seminarium Duchownego w Gnieźnie.
Klombaj (Mechowo) – zadrzewienie śródpolne pomiędzy Wierzenicą, a Klinami.
Kociołki (Kamińsko) – zbiorniki położone na cieku (obecnie bardzo mało wody) łączącym Jezioro Pławno z Jeziorem Czarnym. Oddział 45 k. Największy zbiornik ma powierzchnię 0,82 ha. Nazwa pochodzi od Jeziora Kociołek.
Kolanko (Mechowo) – zakole rzeki Głównej koło Wierzenicy.
Kolberg (Annowo) – wzniesienie w lesie pomiędzy Ludwikowem a Mielnem, obecny oddział 63. Nazwa z niemieckich słów Kohle – węgiel i Berg – góra. Tu wypalano węgiel drzewny.
Koło kamienia [Przy kamieniu] – lokalizacja – patrz Gwiazda. Kamień z tablicą poświęcony prof. dr hab. Bogusławowi Fruzińskiemu. Ustawiony w miejscu szczególnie ukochanym przez profesora. Uroczystego odsłonięcia dokonano 3 listopada 2009 roku w uroczystość św. Huberta przed rozpoczęciem tradycyjnego polowania hubertowskiego.
Komorniki (Łopuchowo) – lewa strona kompleksu Łąk Gackich od Białego mostku do Jeziora Dzwonowskiego (przy oddziale 43 nazywanym kiedyś Oszczywilkiem) stanowiąca własność Spółdzielni Produkcyjnej w Łopuchowie.
Kościelonka (Dąbrówka) – najbliższa droga ze Stęszewic do kościoła w Dąbrówce Kościelnej. Biegnie po linii oddziałowej pomiędzy oddziałami 206/207 i 180/181.
Kościelonka (Mechowo) – droga od byłej jednostki wojskowej w Kobylnicy (obecnie Hotel Ossowski) do łąk w Wierzenicy. Biegnie linią oddziałową 136/137 i przez oddział 130.
Krzywa łąka (Mechowo) – łąka w oddziałach 130 i 139. Nazwa pochodzi od kształtu łąki.
Księża linia (Dąbrówka) – droga w oddziale 182. Rozpoczyna się od pól w Dąbrówce Kościelnej (pola Pana Mikołajczaka) przecina Linię Schwandta i dochodzi Linii Bucka, gdzie się kończy.
Księżyc [Na księżycu] – (Annowo) – określenie znane w kręgach myśliwskich. Tym mianem określa się pola – sierpowate zagłębienie terenowe przylegające do lasu w oddziale 71 a, b, c.
Linia Bucka (Dąbrówka) – droga od Dużej Gwiazdy do osady Dąbrówka, kończy się pomiędzy oddziałami 180/193. Biegnie linią oddziałową. Droga stanowi północną granicę Rezerwatu „Klasztorne modrzewie”. U wylotu drogi przed wojną znajdowało się gospodarstwo niemieckiego bauera o nazwisku Buck.
Linia Maćkowiaka (Stęszewko) – droga zaczynająca się na Trakcie Bednarskim w Zielonce, w oddziale 177 skręca w lewo i biegnie linią oddziałową 176/113 kończąc się w Dąbrówce. Droga przebiega równolegle do Linii Bucka (po stronie północnej). Nazwa pochodzi od nazwiska – Maćkowiak, który był mieszkańcem osady w Zielonce położonej przy Kościelonce.
Linia Schwandta (Dąbrówka) – droga rozpoczynająca się w oddziale179, biegnie przez oddziały 180-183, skręca w prawo do Traktu Poznańskiego w oddziale 169. Nazwa od nazwiska niemieckiego bauera Schwandta, którego gospodarstwo położone było na wprost wylotu drogi.
Lipa (Łopuchowo) – pojedynczy egzemplarz lipy drobnolistnej (Tilia cordata) w oddziale 48 t, przy Drodze telefonicznej. Obwód 3,00 m. Znany punkt orientacyjny.
Lisia góra (Annowo) – patrz – Łysa góra.
Locha góry (Annowo) – zalesione pagórki na zachód od Dębogóry. Nazwa od nazwiska właściciela gospodarstwa z Dębogóry.
Łąki dzwonowskie (Dąbrówka) – kompleks łąk w oddziale 129. Nazwa od najbliższej miejscowości, gdzie mieszkali użytkownicy łąk.
Łąki gackie (Łopuchowo) – kompleks łąk śródleśnych położonych w oddziałach 55 f, 44 f, h, 45 a, 46 d, 47 b. Południowa strona kompleksu przeciętego rowem z Białym mostkiem należy do Nadleśnictwa Łopuchówko. Północna to grunty po byłej Spółdzielni Produkcyjnej w Łopuchowie. Nazwa od najbliższej miejscowości – Gać.
Łąki Thomasa (Annowo) – kompleks łąk w oddziale 83 a (3,56 ha). Nazwa pochodzi od nazwiska wieloletniego użytkownika, nadleśniczego Karola Thomasa.
Łąki worowskie (Łopuchowo) – kompleks łąk śródleśnych o powierzchni 5,89 ha, położonych w oddziałach 53 ł, h, 60 d, f. Nazwa od najbliższej miejscowości Worowo.
Łysa Góra (Annowo) – śródpolne wzniesienie terenowe po lewej stronie drogi z Kicina do Wierzenicy, zalesione po II wojnie światowej. Obecny oddział 172.
Łysa Góra (Potasze) – wyraźne wzniesienie terenowe po prawej stronie drogi z Bolechówka do Potasz. Obecny oddział 78 d. Ciekawostką jest fakt, że wzniesienie to nigdy nie było „łyse”, a zawsze porastał je las.
Łysa Góra (Wronczyn) – teren po byłej jednostce wojskowej po prawej stronie drogi Wierzonka – Mielno, oddział 88 a.
Mała gwiazda (Dąbrówka) – skrzyżowanie czterech dróg na przecięciu linii oddziałowej pomiędzy oddziałami 199/200 z Traktem Bednarskim.
Mariański trakt – patrz Trakt Poznański. Nazwa drogi wiodącej do Sanktuarium Maryjnego w Dąbrówce Kościelnej.
Maruszka (Annowo, Potasze) – na skrzyżowaniu Traktu Poznańskiego z Traktem Owińskim położone jest uroczysko Maruszka. Miejsce wymieniane w dokumentach parafialnych od roku 1840. Cudowne drzewostany sosnowo-dębowe z domieszkami innych gatunków. Niegdyś ważne miejsce postoju podróżnych, w pobliżu skrzyżowania stała karczma Maruszka.
Dziś stoi tu figura Matki Bożej z Dzieciątkiem. Nieco dalej, przy rozwidleniu dróg dwie bezimienne mogiły ofiar tragicznej miłości. Z miejscem tym związanych jest wiele wersji legend.
Miesiąc (Annowo) – patrz – Księżyc
Milberg (Mechowo) – wzniesienie w połowie drogi między wsią, a szkołą w Wierzonce. Nazwa od niemieckich słów: Mühle – młyn i Berg – góra.
Młodnik Karego (Boduszewo) – nazwa historyczna drzewostanów w oddziale 140 (od strony pól). Nazwa aktualna w latach 60 i 70., kiedy drzewostany te były w fazie młodnika. Nazwa od nazwiska leśniczego Leśnictwa
Boduszewo – Bolesława Kara.
Młodniki trzaskowskie (Potasze) – kompleks drzewostanów przy drodze z Potasz do Trzaskowa. Nazwa historyczna drzewostanów w oddziale 69 a. Nazwa była aktualna w latach 60 i 70., kiedy drzewostany te były w fazie młodnika.
Młynki (Miączynek) – śródpolny kompleks lasu o powierzchni 22 ha, widoczny z drogi Pawłowo Skockie – Kiszkowo (po lewej stronie). Obecny oddział 1. Pochodzenie nazwy nieznane.
Moraś – kompleks łąk położonych po prawej stronie drogi Poznań – Wągrowiec przed Skokami, otoczony od strony południowo-wschodniej rzeką
Mała Wełna.
Morwowa (Wronczyn) – patrz – Ściganka; na odcinku od Kołaty do pierwszego rowu droga obsadzona morwami (Morus nigra).
Nowina (Kamińsko) – kiedyś pola (własność po części prywatna i Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu), obecnie powierzchnia zalesiona w oddziale 66 oraz 54.
Olszynki (Annowo) – śródpolne obniżenie terenu na przeciwko oddziału 69a, porośnięte olszą czarną (Alnus glutinosa) z bagienkiem w środku.
Olszowy dołek (Łopuchowo) – naturalne zagłębienie terenowe porośnięte olszą (Alnus glutinosa), w oddziale 50 d oraz 51 b, przy drodze Łopuchowo – Łopuchówko, tuż za Czerwonymi domkami.
Osada Hutka (Stęszewko) – oddział 41j, dziś osada Pana Alfonsa Kazusia w Hucie Pustej.
Osówka (Mechowo) – kępa lasu po prawej stronie drogi z Wierzenicy do leśniczówki Mechowo. Obecnie – las Agencji Nieruchomości Rolnych. Nazwa związana jest z nazwiskiem miejscowego właściciela gospodarstwa, który las ten prawdopodobnie przegrał w karty z Augustem Cieszkowskim.
Oszczywilk (Łopuchowo) – pas lasu sąsiadujący z Komornikami, obecny oddział 43 d, f rozpoczynający się na Białym mostku, a kończący się w oddziale 43 c.
Pasternik (Mechowo) – łąka w dolinie Głównej koło dworu w Wierzenicy, kiedyś były tam okólniki dla bydła.
Pastwiska (Potasze) – wspólne pastwiska dla rolników i pracowników administracji leśnej Potasz w oddziale 83 j. Wypasano tu jednorazowo około 40 sztuk bydła. Pastwiska stykały się ze salicarium.
Pastwiska (Annowo) – przy Trakcie Poznańskim, tam gdzie czarny szlak skręca w stronę Dziewiczej Góry von Treskow wydzielił po 3 morgi pastwisk na każde gospodarstwo po to, aby zwierząt domowych wyrządzających szkody w uprawach nie wypasano w lesie.
Pawłówko (Mechowo) – kiedyś za czasów Cieszkowskich – szkółka drzew i krzewów. Obecnie osada leśna w oddziale 135 c. Nazwa pochodzi od imienia ojca Augusta Cieszkowskiego – Pawła.
Piszczygorki (Stęszewko) – miejsce po pięciu osadach leśnych położonych pomiędzy Zielonką, a rozwidleniem dróg w kierunku Czernic i Tuczna (pozostałości fundamentów na gruncie). Nazwa pochodzi od ubóstwa mieszkańców tych osad. Obecny oddział 59 j.
Piszczygory (Potasze) – tereny położone pomiędzy drogami Bolechówko – Białe błota, Leśniczówka Potasze – Kamińsko i Leśniczówka Potasze – Trzaskowo. Grunty bardzo ubogie z występującą szczotlichą siwą (Corynephorus canescens), pokryte samosiewem sosnowym. Obecnie, teren podzielony na działki budowlane.
Pod lipą [Lipa] (Kamińsko) – znany punkt orientacyjny, w którym rośnie lipa drobnolistna (Tilia cordata) pomiędzy Jeziorem Pławno i Jeziorkiem Kociołek (od strony północnej).
Poligon (Potasze) – pozostałości placu ćwiczeń z czasów II wojny światowej. Oddziały 91-100. Pozostałością są widoczne wykopane transzeje, pozostałości po rowie pancernym dochodzące do 7 m szerokości i 5 m głębokości oraz resztki bunkra. Rów rozpoczynał się koło Trzaskowa, prowadził
przez Potasze, Maruszkę do Dębogóry.
Portki (Wronczyn) – rozwidlenie drogi Wronczyn – Tuczno z drogą Wronczyn – Kołata w oddziale 42. Patrząc na mapę przypomina to kształt nogawek spodni.
Pólka boduszewskie (Kamińsko) – kompleks pól uprawnych w oddziałach 17, 24 a, 29 a. Obecnie powierzchnia w dużej części zalesiona. Zalesienia pochodzą z lat 50 i 60.
Pralnia (Łopuchowo) – naturalne zagłębienie terenowe w oddziale 75 a, niedaleko Łopuchówka ze źródełkiem, z którego wypływała krystalicznie czysta woda. Miejscowe kobiety wykorzystywały to miejsce jako pralnię.
Pralnia (Miączynek) – zagłębienie przy drodze Pawłowo Skockie – Miączynek. Obecnie oddział 100 d – porośnięty drzewostanem olszowym. Kiedyś teren bezleśny zalany wodą, miejsce gdzie kąpano owce przed strzyżeniem w majątku Pawłowo Skockie.
Przy pilocie (Dąbrówka) – miejsce w oddziale 148 d, gdzie 2 września 1970 roku spadł i rozbił się samolot pilotowany przez pilota-instruktora Mirosława Klemensa.
Pukacz [Płukacz] (Potasze) – wzniesienie terenowe na końcu odnogi ulicy Krętej (numery 17-21) w Bolechówku. Duże spadki terenu w kierunku Owińsk i Bolechowa. Kiedyś stała tam osada. Pozostałością są drzewa, między innymi czereśnia. Jest również źródlisko, z którego woda odprowadzana drenami prawdo podobnie zasilała gorzelnię w Owińskach.
Radki rów (Wronczyn) – rów biegnący od strony Kołaty do Jeziora Kołatkowskiego przez oddziały 49/50 i 20/21. Nazwa pochodzi od nazwiska Radke, którego posiadłość kończyła się na tym rowie. Rów stanowił granicę pomiędzy gospodarstwami.
Rakowski dołek (Potasze) – miejsce po byłej osadzie służbowej z zagłębieniem wypełnionym wodą, gdzie kiedyś żyły raki błotne (Astacus leptodactylus). Obecny oddział 89 g. Dziś teren osuszony.
Rebruk (Miączynek) – naturalne zagłębienia terenowe zalane wodą. Obecne oddziały 4 a, b, c.
Reszelowski młodnik (Potasze) – zanim wyrósł tu młodnik w oddziale 68 a był to grunt rolny, którego właścicielem był rolnik z Kamińska Pan Franciszek Reszela.
Rosica (Miączynek) – naturalne zagłębienie gruntów rolnych przy oddziale 165 (w kierunku Karczewka) zalane wodą. Okoliczna ludność zbierała tu rzęsę (Lemna).
Rurociąg [Na rurociągu] (Mechowo) – pas wylesiony w kompleksie między doliną Głównej, a drogą nr 5 z Poznania do Gniezna. Nazwa od przebiegającego tu rurociągu „Przyjaźń”.
Salicarium (Potasze) – stara szkółka w oddziale 83 k. Rozmnażano tu wiele (274) odmian wierzb (Salix). Nazwa pochodzi od łacińskiej nazwy Salix – wierzba.
Sekretarzówka (Boduszewo) – osada, kiedyś przeznaczona do zamieszkania przez sekretarza nadleśnictwa, dziś – osada prywatna. Obecna lokalizacja – oddział 150 s.
Siodłowo (Stęszewko) – uroczysko w oddziale 147 a, b, c, d, f, g, h, i, z przepięknym fragmentem starodrzewi sosnowo-dębowych. Nazwa pochodzi od nazwy miejscowości Siodowo.
Sitowiec (Miączynek) – obecny oddział 141. Tereny porośnięte sitem (Juncus).
Słoneczny Trakt (Annowo) – droga z Tuczna do Ludwikowa. Rozpoczyna się w oddziale 54 (przy grubym dębie). Oznakowana droga pożarowa nr 2.
Spalonki (Miączynek) – przy drodze z Miączynka do Niedźwiedzin powierzchnia 1,81 ha w oddziale 32 d, która uległa spaleniu w latach 70. ubiegłego wieku.
Spalona góra (Łopuchowo) – oderwany kompleks leśny o powierzchni 11,38 ha położony przy torze kolejowym linii Poznań – Wągrowiec, przy drodze do Gaci. Obecny oddział 40. Nazwa od pożaru spowodowanego uderzeniem pioruna, który tu miał miejsce w bliżej nie sprecyzowanym czasie.
Stare (Mechowo) – 160-letni starodrzew w oddziale 146 f. W okolicy pod tym pojęciem kryje się otoczona lasem zarośnięta łąka, między stacją benzynową w Kobylnicy i drogą do Wierzonki.
Stare borostwo (Annowo) – miejsce po historycznej osadzie w oddziale 98b.
Stare drożysko [Trakt Bydgoski] (Dąbrówka, Miączynek,) – droga, którą pędzono gęsi na targ do Torunia i wożono taczkami wytwory runa leśnego.
Stary tartak (Mechowo) – miejsce po tartaku w oddziale 142 f (pozostały tylko fundamenty) przy drodze Kobylnica – Wierzonka, po prawej stronie drogi.
Stary trakt (Mechowo) – droga prowadząca od karczmy leśnej w oddziale 156 do przystanku autobusowego w Uzarzewie.
Stawy (Potasze) – „kąpielnie” rodziny von Treskow. Stawy (4 szt.) połączone rowem wypływającym z Białych błot, który wpływa do Warty. Na cieku tym funkcjonowały dwa młyny. Obecna lokalizacja stawów to oddziały 85, 86.
Stawy huckie (Stęszewko) – uroczysko w oddziale 47 a, b, c, d, kiedyś stawy rybne. Dziś część terenu zabagniona, część osuszona. Tu w oddziale 47 d – w części południowo-wschodniej uroczyska ma swoje
źródliska rzeka Trojanka.
Suchy Bór (Dąbrówka) – pozostałości po osadzie leśnej w oddziale 196 d (studnia, fragmenty sadu). Nazwa funkcjonuje na mapach. Rola obok osady użytkowana jako poletko łowieckie.
Szkolna (Łopuchowo, Dąbrówka, Boduszewo) – droga z Dzwonowa
do Głęboczka. Przebiega przez oddziały 84-85, 108-113. Drogą przewożono okoliczne dzieci do szkoły w Głęboczku.
Szneka (Mechowo) – dwa stawy przedzielone drogą asfaltową w Karłowicach.
Szwedzka Góra (Mechowo) – charakterystyczne wzniesienie koło Skorzęcina, mieli je usypać Szwedzi grzebiących swoich poległych bądź Polacy szwedzkimi hełmami.
Ściganka (Wronczyn) – droga z Kołaty do Wronczyna. Przebiega przez całą długość leśnictwa. Część drogi obsadzona morwami nazywa się Morwową. Przekazywane są dwie wersje pochodzenia nazwy tej drogi. Pierwsza to przywołanie wyścigów konnych organizowanych dawno temu, druga to wydarzenia z czasów II wojny światowej.
Światowid (Stęszewko) – drewniany słup o przekroju kwadratowym (szer. ok. 30 cm) przy drodze z Zielonki do Tuczna. Ogrodzony i zadaszony. Obecna lokalizacja – oddział 57 a. Jaką rolę pełnił, do dziś nie wiadomo. Wg niektórych źródeł na szczycie znajdowała się figura św. Wawrzyńca.
Stanowi charakterystyczny punkt sytuacyjny.
Świniarnia (Kamińsko) – pojęcie znane myśliwym z lat 60 – 70-tych. Zwarte młodniki w tamtym czasie założone po wojnie na gruntach porolnych. Ostoja dzików (Sus scrofa). Obecnie oddział 38.
Świniarnia (Miączynek) – pojęcie znane myśliwym z lat 60 – 70-tych. Zwarte młodniki w tamtym czasie założone po wojnie na gruntach porolnych. Ostoja dzików (Sus scrofa). Obecnie oddziały 26 a oraz 27 a.
Topikonie (Mechowo) – cztery numerowane drogi łączące drogę Kobylnica – Biskupice z drogą Kobylnica – Wierzonka. Kiedyś drogi te były silnie uwilgotnione, zwłaszcza w obniżeniach terenu co stwarzało trudności w ich pokonywaniu przez zaprzęgi konne. Obecne oddziały: 144 i 145.
Torfiska (Łopuchowo) – obniżenia terenu w części porośnięte drzewostanami olszowymi, w części stanowiące zabagnione nieużytki, położone w oddziałach 46 b oraz 48 f pomiędzy drogą Łopuchowo – Łopuchówko, a Białym mostkiem.
Torfy Bungardta (Dąbrówka) – wyrobiska po eksploatacji torfu wzdłuż Kanału Dzwonowskiego. Obecne oddziały 105 p, t, 106 m – użytek ekologiczny.
Torfy Krauzego (Stęszewko) – miejsca po eksploatacji torfu w oddziałach 149, 150.
Trakt Annowski (Potasze, Annowo) – patrz – Trakt Owiński
Trakt Bednarski (Boduszewo, Stęszewko) – łączy Zielonkę z Bednarami. Rozpoczyna się w Zielonce przy Czerwonych chatach, przebiega przez Dużą gwiazdę, Małą gwiazdę, kończy się w Bednarach.
Trakt Dąbrowiecki (Boduszewo, Dąbrówka) – droga z Głęboczka do Dąbrówki Kościelnej (żużlówka).
Trakt Dębogórski [Droga do Ludwikowa] (Kamińsko) – droga od Traktu Pławińskiego przez Trzy kopce do Traktu Poznańskiego i dalej do Ludwikowa.
Trakt Dzwonowski (Łopuchowo) – droga od parkingu leśnego usytuowanego przy drodze Łopuchowo – Łopuchówko, łącząca te miejscowości z Dzwonowem (ok. 4,5 km).
Trakt Owiński [Trakt Annowski] (Potasze, Annowo) – droga łącząca Owińska z Mielnem. Przebiega obok Maruszki, rozdziela lasy Nadleśnictwa Zielonka (LZD Murowana Goślina) od Lasów Państwowych Nadleśnictwa Łopuchówko.
Trakt Pławiński (Kamińsko) – łączy Pławno z Dębogórą, przebiega koło Gwiazdy. Przecina Trakt Poznański, po czym ulega silnie zawężeniu.
Trakt Poznański [Trakt Mariański] (Dąbrówka) – łączy Dąbrówkę Kościelną z Kicinem. Rozpoczyna się przy krzyżu w Dąbrówce Kościelnej i biegnie w kierunku Dużej gwiazdy, przecina Linię Bucka, Linię Schwandta i Trakt Bednarski.
Trakt Zielonkowski (Kamińsko) – droga z Pławna do Zielonki.
Trzciniak (Łopuchowo) – pole położone na północny wschód od Spalonej góry, ograniczone torem kolejowym relacji Poznań – Wągrowiec oraz lasem w oddziałach 37, 39. Obecnie teren podzielony na działki budowlane – Osiedle „Przy Puszczy”.
Trzy kopce (Kamińsko) – miejsce symboliczne – usypane trzy kopce o wysokości 1,5 – 2,0 m przy Trakcie Dębogórskim z końca XIX w., kiedyś rozgraniczały trzy powiaty: poznański, gnieźnieński i obornicki, później trzy gminy: Czerwonak, Swarzędz i Murowaną Goślinę. Obecna lokalizacja – linia oddziałowa 87/93 przy oddziale 66.
Weisskopf (Potasze) – miejsce na drodze leśnej z Potasz do Kamińska na styku oddziałów 71/70/74/73 (charakterystyczne dwa zakręty następujące po sobie w połowie drogi), gdzie powiesił się niemiecki starzec. Nazwa pochodzi od niemieckich słów: weiß – biały, Kopf – głowa.
Willa (Boduszewo) – osada z roku 1927, położona na skarpie Jeziora Głęboczek. Budynek szachulcowy w oddziale 133 f przy Trakcie Dąbrowieckim.
Wisienki (Miączynek) – droga przebiegająca przez oddział 32 a – obsadzona kiedyś wiśniami (Prunus cerasus). Pozostałości alei jeszcze rosną.
Wisiołek (Łopuchowo) – kompleks łąk pomiędzy Jeziorem Maryrodzkim, a Jeziorem Krugiołki w oddziale 77 g, wykorzystywany kiedyś, jako pastwisko wspólne. Nazwa prawdopodobnie od nazwy rodzajowej wiesiołek (Oenothera). Jest to roślina zielna mająca zastosowanie w lecznictwie – olej wiesiołkowy, do wyrobu kosmetyków, w pszczelarstwie i jako roślina ozdobna.
Wiesiołowo (Boduszewo) – miejscowość położona na północ od Głęboczka, z młynem wspominana w dokumentach już w pierwszej połowie XV wieku. Brak danych lokalizacyjnych.
Wojskowa droga (Potasze) – droga przebiegająca przez oddziały 83/76, 83/82, 91/90, 102/99 i 105 Leśnictwa Potasze. Kiedyś służyła przemieszczaniu taboru wojskowego z jednostki w Trzaskowie do jednostki we Wierzonce.
Wybuchy (Wronczyn) – miejsca w oddziale 24 a (obecnie dzikie pole biwakowe), gdzie po zakończeniu działań wojennych były wysadzane niewypały.
Wypnijgóra (Mechowo) – zadrzewienie śródpolne z czasów von Treskowów w Wierzonce, po prawej stronie drogi do Wierzenicy.
Wyspa (Annowo) – patrz Góra Nogaja
Wzgórze Krasińskiego (Mechowo) – grzbiet zalesionej skarpy na lewym brzegu rzeki Głównej na wysokości Wierzenicy. Stoją tu pozostałości martwej sosny zwyczajnej (Pinus silvestris) – pomnika przyrody o obwodzie 280 cm.
Zakazana (Boduszewo) – droga od leśniczówki Boduszewo w kierunku do Głęboczka, wychodzi na bruku przy plantacji sosny czarnej (Pinus nigra). Przebiega przez oddziały 117/137,118/138, 119/139 oraz 140.
Zielonczana (Kamińsko) – stara droga z Murowanej Gośliny do Zielonki. Zaczyna się w Rakowni (na zakręcie), biegnie prosto ulicą Zielonczaną, po lewej stronie mija Pólko boduszewskie, łączy się z asfaltem (Boduszewo Zielonka) w Huciskach.
Zielonkowska (Dąbrówka) – droga łącząca Dąbrówkę Kościelną z Zielonką. Rozpoczyna się w oddziale 148 przy drodze Głęboczek – Dąbrówka (żużlówka), a kończy się w Zielonce przy krzyżu.
Zielony mostek (Dąbrówka) – przepust w oddziale 109, na rowie odprowadzającym wodę z Łąk dzwonowskich do Jeziora Dzwonowskiego, pod drogą Dzwonowo – Łopuchowo zwaną Traktem Dzwonowskim.
Żabiaki (Potasze) – obniżenia terenowe przy Jeziorze Kamińsko w oddziale 20 a, b, c.
Żalik (Mechowo) – niewielkie wzgórze po lewej stronie drogi z Wierzenicy do Wierzonki, na którym odkryto grób szkieletowy z I połowy II tysiąclecia p.n.e., cmentarzysko popielnicowe z V w p.n.e. (początki epoki żelaza) oraz wczesnośredniowieczne groby.
Żurawiec (Annowo) – zagłębienie śródpolne okresowo wypełniane wodą między Dębogórą, a Karłowicami, w jego sąsiedztwie żerowały żurawie (Grus grus).
Żużlówka (Łopuchowo) – droga odchodząca w kierunku wschodnim od asfaltu Łopuchówko – Głęboczek, przy Grubej sośnie. Łączy się z Traktem Dzwonowskim. Nazwa od rodzaju nawierzchni – żużel. Około 2,5 km długości.
Żużlówka (Potasze) – patrz – Czarna droga.
Żwirownia (Łopuchowo) – stare miejsce poboru żwiru w oddziale 39 b, d – pow. 1,50 ha w uroczysku Gać. Powierzchnia częściowo zrekultywowana. Znany punkt orientacyjny.
Żwirownia (Potasze) – zagłębienie wypełnione wodą w oddziale 92 a, powstałe po wyeksploatowaniu złoża żwiru.
