Dziewicza Góra

Dziewicza Góra – najwyższe wzniesienie Puszczy Zielonki ma wysokość 143 m n. p. m.

Od połowy XIII wieku Dziewicza Góra i jej okolice należały do cysterek z Owińsk.

Dzięki cysterkom wzniesienie zyskało nazwę Dziewcza Góra, którą przekształconą później na Dziewiczą Górę.

Na stokach cysterki hodowały czerwca polskiego, którego używano do wyrobu czerwonego barwnika. To właśnie od tego owada pochodzi nazwa koloru, nazwa miesiąca, a nawet, jak się przypuszcza, nazwa miejscowości Czerwonak.

Teren Dziewiczej Góry porasta las mieszany, zaś w kilku miejscach znajduje się starodrzew dębowy. Cały obszar objęty jest ochroną ze względu na bogaty świat roślin, charakterystycznych dla zróżnicowanych środowisk: leśnych, łąkowych, stepowych a nawet górskich.

Dziewicza Góra leży na terenie Parku Krajobrazowego „Puszcza Zielonka” i Specjalnego Obszaru Ochrony Siedlisk Natura 2000 „Uroczyska Puszczy Zielonki”

W 2005 roku na szczycie Dziewiczej Góry Nadleśnictwo Łopuchówko wybudowało przeciwpożarową wieżę obserwacyjną.

Z tarasu widokowego turyści mogą podziwiać panoramę Poznania oraz całej Puszczy Zielonki.