Kościół św. Marii Magdaleny w Długiej Goślinie

Parafia funkcjonuje od 1325 roku. Pierwszy kościół wzniesiony został przez któregoś z właścicieli wsi z rodu Nałęczów. Obecny wybudowany ok. 1600 roku. Wieża z baniastym hełmem pochodzi z początku XVII wieku. W ołtarzu głównym obraz św. Marii Magdaleny ufundowany przez miejscową dziedziczkę, jako wotum za odzyskanie niepodległości w roku 1918. Na belce tęczowej krucyfiks z XVI wieku. Północny ołtarz boczny z obrazem św. Antoniego Padewskiego zawiera jeszcze jedno płótno przedstawiające św. Benedykta twórcę reguły zakonów benedyktyńskich. Południowy ołtarz boczny z rzeźbą Chrystusa z XVII wieku, poświęcony jest Vir dolorum (Chrystusowi – Mężowi Boleści).
W historię kościoła wpisały się poznańskie benedyktynki. W roku 1621 Długą Goślinę z Łoskoniem kupiła ksieni Żerońska z przeznaczeniem dla tego zgromadzenia. Bezpośrednim powodem przeprowadzenia się sióstr z Poznania do Długiej Gośliny była zaraza panująca w Poznaniu w latach 1624 i 1630. Nie było tu wybudowanych pomieszczeń klasztornych, w związku z tym siostry zamieszkały we dworze przy gospodarstwie oddalonym około 150 metrów od kościoła. Dziś w tym miejscu stoi pałacyk z XIX wieku. Według informacji mieszkańców istnieją fragmenty podziemnego przejścia łączącego piwnicę dworu z kościołem.

Źródło: „Śladami wiary po Puszczy Zielonka” Marlena Giżycka, Tomasz M. Sobalak