Wieś położona na południe od Skoków, przy drodze Sławno Wlkp. – Gniezno, założona na początku XVII w.
Nazwa wsi pochodzi od nazwiska dawnych właścicieli – Rejów (potomków Mikołaja z Nagłowic), którzy na pocz. XVII w. osadzili tu chłopów wyznania kalwińskiego z Brandenburgi i Pomorza. W XIX w. tutejszy majątek (125ha) był własnością niemiecką i często zmieniał właścicieli.
Drewniany kościół Serca Pana Jezusa to dawny zbór kalwiński z 1820 roku, postawiony w miejscu poprzedniej świątyni z 16226 roku. Od 1945 roku jest kościołem katolickim.
Przy kościele stoi drewniana dzwonnica.
W pewnej odległości od wsi na południowy-wschód od wsi znajdują się pozostałości folwarku, parterowy budek zbudowany w 1957 roku na miejscu dworu, zespół czworaków o założony w 1889 roku park łączący się z przyległym terenem leśnym.
Jeszcze dalej, po południowej stronie torów kolejowych, znajduje się wielka baza produktów naftowych wybudowana w latach II wojny światowej.
Źródło:
Puszcza Zielonka i okolice. Przewodnik turystyczny Michał Preisler
Puszcza Zielonka. Paweł Anders
